|
Aanleiding tot actie
|
|
dinsdag 11 februari 2003 Vandaag doe ik yard 9 en 10, de grootste yards van het hospitaal. In yard 10 zitten de baby's. Hun moeders zijn overleden aan Chlamydia, kanker of aanrijdingen. Ook Bermuda Barb zit hier. Zij zat op de rug van haar moeder toen ze werden aangevallen door 2 honden. Moeder mankeerde niets maar de kleine Barb had een gebroken voorpootje en haar arm lag uit de kom. In yard 9 zitten alle brandslachtoffertjes. Ook Decadia zit in 9, zij is een oudere dame van zo'n 15 jaar. Terwijl wij haar van verse bladeren voorzien wordt mij verteld dat er vorige week een "Council Meeting" is geweest. Dit is een Gemeenteraadsvergadering, waarbij gestemd werd over de bestemming van 59 Eucalyptusbomen in een caravan park in de buurt van het hospitaal. Het gaat er tijdens de meeting om of de bomen wel of niet omgekapt moeten worden ten behoeve van nieuwbouw woningen. In die bomen leven 7 koalas die ooit door het Hospitaal zijn gered en na herstel zijn teruggeplaatst. 
Onze vertegenwoordigster maakt bezwaar tegen de plannen, waarop de Gemeenteraad antwoordt dat zij wel nieuwe bomen zullen
planten. Koalas eten echter alleen bladeren als de bomen minimaal 10 jaar oud zijn. Op de vraag waar de koalas in de tussentijd
dan naartoe moeten volgt alleen maar stilte. Uiteindelijk staat de projectontwikkelaar op met de mededeling dat zijn project
18 miljoen dollar en 80 banen met zich meebrengt, waarop direct met het plan wordt ingestemd. De toekomst van onze 7 koalas
wordt hiermee uiterst onzeker en wij vragen ons af wat voor zin het heeft koalas te redden als de Council dit soort beslissingen
neemt. Er zijn al zoveel koalas uit Port Macquarie verdwenen door bouwprojecten waar voedselbomen voor moesten verdwijnen.
Natuurlijk weten wij ook dat Port Macquarie een groeiende stad is, maar de bouwplannen hoeven niet altijd ten koste te gaan van de natuur. Er zijn zat gevallen bekend waarbij met gemak om de bomen heen gebouwd had kunnen worden, maar kappen blijkt toch steeds de makkelijkste oplossing (voor de bouwers dan, niet voor de koalas). Ik besluit dat ik bij terugkeer in Nederland een actie start in de hoop dat de Council gevoeliger is voor internationale reacties, dan voor alleen de stem van ons kleine koalaziekenhuis. In mijn hoofd werk ik al een voorbeeldbrief uit, waarvan ik hoop dat veel mensen hem zullen gebruiken. |