 |
Eucalyptustakken verzamelen
|
|
maandag 17 februari 2003 
Iedere ochtend om 6 uur rijdt onze leaf collector de regio af om voor onze koalas eucalyptustakken te verzamelen. Rond
8 uur komt hij dan het terrein oprijden met een volgeladen wagen, waar wij pas aan mogen komen als hij de takken in bundels gesorteerd
heeft. Wij hebben twee leaf collectors; Chris en Colin. Chris is boomspecialist en doet onderzoek naar onbekende soorten
Eucalyptus. Afgelopen week is hij lelijk gevallen, waarbij zijn long is ingeklapt. Hij mag een tijdje niet werken, maar kan
moeilijk wegblijven. Pas wanneer wij dreigen hem in één van onze eigen intensive care units te plaatsen, en hem na genezing
op te nemen in het adoptieprogramma, geeft hij lachend toe en blijft thuis.
Shane neemt de taak van Chris tijdelijk over en is 's ochtends voor dag en dauw in de weer om van iedere Eucalyptussoort 16 takken af te snijden. Morgen is hij verhinderd en daarom gaat hij vanmiddag een extra tour door de regio maken. Hij vraagt of ik zin heb om mee te gaan. Voor mij een mooie kans om weer een ander onderdeel van het hospitaalwerk te zien! Wij beginnen in Wauchope (uitgesproken als Wauroop) waar wij in iemands voortuin een Eucalyptus Nicolaii zien staan. Nicolaii is een favoriete soort bij onze koalas en aangezien er niet veel Nicolaiis in de regio voorkomen gaan we ervoor. Shane belt aan maar er is niemand thuis. Wij concluderen dat er niemand is die zegt dat wij geen takken mogen afsnijden en halen de snoeischaar uit de auto. Volgens Shane is het goed voor de boom als hij af en toe gesnoeid wordt; naar zijn mening doen we meteen een goede daad. De boom is niet al te klein en ik moet zeggen dat er na afloop weinig van het snoeien te zien is. 
Na de Nicolaii gaan we op zoek naar Eucalyptus Tallowwood. Shane weet er een paar te staan op een veld waar hij al
eerder heeft gesnoeid. Er wordt niet iedere dag van de dezelfde bomen gesneden om te voorkomen dat ze onvoldoende kans krijgen
opnieuw aan te groeien. De Tallowwood is groter dan de Nicolaii dus Shane parkeert de truck onder de bomen, zodat hij erop kan
staan. Net als hij wat heeft gesnoeid begint het te spetteren. Niet veel later horen wij
donderslagen en zien even verderop bliksemschichten uit de wolken schieten. Erg prettig voor Shane die met de lange metalen
snoeier in zijn handen staat! Maar het deert hem niet en pas als de 16e tak van de boom afvalt komt hij van de truck af.
Ondertussen heb ik de takken ingeladen en gaan we op zoek naar de volgende soort.
Wij rijden naar een bedrijventerrein waar Shane al eerder toestemming heeft gehad om Scribbly Gum te verzamelen. De regen is gestopt, maar de donkere wolken komen steeds dichterbij. Na de Scribbly Gum moeten wij nog twee soorten hebben. Dichtbij vinden wij Swamp Mohagony, ook favoriet bij onze koalas. Deze bomen staan in bloei en koalas zijn gek op de bloemen. Ineens barst de regen in alle hevigheid los. Shane roept dat ik in de auto moet blijven, het heeft geen nut om allebei nat te regenen. Maar wat kan mij het schelen, ik kwam om te helpen en dat zal ik doen ook. Binnen twee minuten heb ik geen droge draad meer aan mijn lijf. De regen voelt lauw aan, een aparte gewaarwording als je de koude versie uit Nederland bent gewend. Wij lachen ons rot want de situatie heeft iets komisch. Wij zijn ook blij, de regen is hard nodig na de droogteperiode die al maanden aanhoudt. Ruim een kwartier later is de Swamp ingeladen en zitten wij in de auto na te lachen terwijl het water van ons afgutst. Wij besluiten de laatste soort voor vandaag maar over te slaan en gaan terug naar het koalaziekenhuis om onze lading te lossen. Maar eerst langs Pam, een ervaren verzorgster die Miss Beautiful, een 20 jaar oude koala, in de thuiszorg heeft. Miss Beautiful krijgt de beste bladeren en terwijl Pam mij alles over haar verteld, sijpelt het regenwater langs mijn benen om op haar vloer een plas te vormen. |